Rozwiązanie czasowe czy zalecenie trwałe aż do powrotu Mesjasza?
Inne spojrzenie:
Nakaz apostolski to minimum czy maksimum dla wierzących?
(cytaty użyte w nauczaniu)
Motto:
Psalm 9:18 z komentarzem Rabina Jehoszuy.
„Niechaj występni odejdą precz do szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu”.
Skoro tekst podaje „które zapomniały o Bogu”, bacz więc iż wśród narodów muszą być prawi ludzie, którzy będą mieli udział w przyszłym życiu”.
Tosefta Sanhedrin 13:2
1.
„Przykazania Tory nie zostały dane ludziom z żadnego innego powodu, ale dlatego, by czynić człowieka lepszym”
Bereszit Rabba 44:1
2.
„I przestrzegajcie Moich bezwzględnych nakazów i Moich praw, które człowiek będzie wykonywał i będzie żył dzięki nim„
Kpł /III Moj18,5
„Będziesz żył dzięki nim [to jest przykazaniom], a nie umierał przez nie”
Joma 85b
3.
„Awraham posłuchał Mojego głosu i strzegł Moich nakazów, Moich przykazań, Moich praw i Moich Tor„
Rdz/I Moj 26,5 (Tora Pardes)
4.
Siedem Przykazań Potomków Noego (Noacha)
(Szewa Micwot Bnei Noach)
Przykazania te, ogłoszone (przypomniane) po potopie, dotyczą wszystkich ludzi, a nie tylko Żydów.
- Zakaz jedzenia części żyjącego zwierzęcia (Ewer Min ha-Chai)
- Zakaz złorzeczenia Bogu (Birkat Haszem)
- Zakaz kradzieży [rabowania] (Gezel)
- Zakaz bałwochwalstwa (Awoda zara)
- Zakaz niemoralnych stosunków seksualnych (Gilui arajot)
- Zakaz mordowania (Szefichat damim)
- Nakaz ustanowienia sądów do egzekwowania sześciu poprzednich praw (Dinim)
5.
„Każdy, kto ma te trzy cechy, jakby był uczniem Awrahama, naszego Praojca (…). Dobre oko, skromność, łagodność – [to] uczniowie Awrahama, naszego Praojca. (…) Uczniowie Awrahama, naszego Praojca, spożywają [owoce swoich uczynków] na tym świecie, a dziedziczą nagrodę w Przyszłym Świecie (…)”
Pirke Awot 5:22
6.
„Nawet człowiek nie będący Żydem może być uczniem Awrahama, który głosił całej ludzkości jedyność Boga, Boże Objawienie i istotę właściwego postępowania.„
Tiferet Jisrael („Chwała Izraela”) Maharal z Pragi
7.
„Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: «Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni».
Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich uda się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych. Wysłani przez Kościół szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan.
Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez Kościół, Apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: «Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego». Zebrali się więc Apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.”
Dz. 15,1-6 (Biblia Tysiąclecia)
8.
„Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy: Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem». On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i wyda wyroki dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!”
Iz 2,1-5 (Biblia Tysiąclecia)
9.
„Uważaj, aby cię ktoś nie odwiódł od postępowania według tej nauki, nauczając cię bez Boga. Jeśli bowiem jesteś w stanie wziąć na siebie jarzmo Pana, będziesz doskonały. Jeśli zaś nie jesteś w stanie, czyń, to co tylko możesz. Natomiast co do pokarmu: Co tylko jesteś w stanie, weź na siebie, ale od [pokarmu] złożonego w ofierze bóstwom zdecydowanie trzymaj się z daleka, ponieważ jest on służbą wobec martwych bogów.”
Didache 6,1-3
10.
„Nie ma w judaizmie tradycji, która by zezwalała na ocenianie poziomu przestrzegania przykazań przez kogoś innego. To nie tylko jest destruktywne, ale wręcz zabronione.„
Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich